Ramazani është muaji më i rëndësishëm për të gjithë myslimanët. Çdo besimtar e pret me gëzim Ramazanin, duke shpresuar në mëshirën dhe faljen e Allahut. Është koha kur zakonet dhe detyrimet tona jetësore ua nënshtrojmë momenteve kur fillojmë agjërimin dhe kur bëjmë iftarin. Ramazani është muaji i nëntë i kalendarit hënor Islam, zgjat nga 29 ose 30 ditë dhe ku gjatë kësaj periudhe kohe besimtarit mysliman në nderim të krijuesit i duhet të agjërojë nga agimi deri në lindje të dielli, duke shmangur ushqimin, lëngjet dhe çdo sjellje negative të njeriut.
Myslimanët në gjithë botën agjërojnë dhe nuk u lejohet të konsumojnë asgjë derisa dielli të perëndojë. Ramazani konsiderohet si periudha ku trupi dhe shpirti pastrohet. Çdo vit për Ramazan, miliona myslimanë në të gjithë botën agjërojnë 30 ditë nga mëngjesi deri në mbrëmje. Përveç pastrimit të shpirtit, agjërimi mbahet për tu solidarizuar me të varfrit, për të ndarë ushqimin me to. Gjatë Ramazanit, besimtarët kërkojnë falje për mëkatet, luten për ndihmë ndaj të këqijave dhe përpiqen të pastrohen nëpërmjet vetëpërmbajtjes dhe veprave të mira.
Çfarë përfshin agjërimi për Ramazan?
Agjërimi i Ramazanit përfshin ndërprerjen e të ngrënit, pirjes dhe marrëdhënieve seksuale nga agimi deri në perëndim të diellit. Praktikuesit mund të angazhohen në të gjitha këto veprime pasi të prishet agjërimi dhe të rifillojnë agjërimin në agim tjetër. Cikli vazhdon për një muaj të tërë.
Agjërimi është një nga shtyllat më të respektuara të Islamit, ku 70-80% e muslimanëve e praktikojnë atë. Prindërit i inkurajojnë fëmijët e tyre që nga mosha dhjetë vjeçare të agjërojnë gjysmë dite për t’i kushtëzuar agjërimin.
Ka përjashtime. Udhëtarët, të moshuarit, të sëmurët, shtatzënat dhe nënat gjidhënëse përjashtohen nga agjërimi me kusht që të plotësojnë ditët e munguara në një kohë të përshtatshme pas Ramazanit. Të moshuarit dhe të sëmurët kronikë kompensojnë ditët e paagjëruara duke bërë një donacion të vogël për bamirësi për çdo ditë, nëse kanë mundësi.
Duke qenë se agjërimi është nga agimi deri në perëndim të diellit, kohëzgjatja e kohës së agjërimit ndryshon në varësi të stinës dhe vendit ku ndodhet një musliman në botë. Pranë rajoneve polare, agjërimi mund të jetë pothuajse 22 orë në verë ose vetëm disa orë në dimër.
Rëndësia shpirtërore dhe përfitimet e agjërimit të Ramazanit
Ajo që disave mund t’i duket si një sprovë e vetëshkaktuar ka kuptim të thellë për qeniet njerëzore dhe Zotin, dhe marrëdhënien e tyre reciproke. Zoti shfaq përsosmërinë e zotërisë, hirit dhe mëshirës duke e bërë sipërfaqen e kësaj Toke një tryezë bekimi dhe duke vendosur të gjitha llojet e ushqimit në atë tryezë për çdo krijesë që të gëzojë.
Në Ramazan, besimtarët tregojnë një akt kolektiv adhurimi në prani të Mëshirës së Fuqishme dhe universale, ndërsa presin ftesën hyjnore në tryezën e bekimeve në kohën e prishjes së agjërimit. Ndërsa Toka rrotullohet rreth boshtit të saj, afati kohor i ngazëllyer përsëritet në mënyrë të vazhdueshme për të gjithë muajin.
Shumë njerëz harrojnë faktin se Zoti është burimi i të gjithë furnizimit. Ndërsa falënderojnë me lehtësi agjentët e shpërndarjes, ata harrojnë të kujtojnë dhe falënderojnë Zotin si ai që në fund i plotëson të gjitha nevojat e tyre. Zoti pret çmimin e falënderimit për furnizimin që ka dhënë.
Falënderimi i vërtetë është të dish se e gjithë furnizimi vjen drejtpërdrejt nga Zoti, për të pranuar vlerën e tij dhe për të ndjerë nevojën dhe varësinë tonë nga ajo furnizim.
Një agjërues e ndjen fizikisht vlerën dhe nevojën e tij për ushqimin bazë kur përjeton dhembjet e urisë dhe etjes. Meqenëse një besimtar agjëron për hir të Zotit, ata pranojnë se furnizimi, i cili mund të merret si i mirëqenë, në fakt vjen nga Zoti. Prandaj, agjërimi në traditën islame është mënyra më e mirë për të treguar një falënderim të vërtetë dhe të sinqertë.
Agjërimi zbut dëshirat. Ushtrimi i vazhdueshëm i vullnetit për të mos ngrënë, pirë apo për të pasur marrëdhënie seksuale dërgon një mesazh të fortë se është vullneti njerëzor, pra shpirti, që është në kontroll.
Agjërimi nuk ka të bëjë vetëm me të qenit i uritur ose i etur, por gjithashtu është të luftosh për të frenuar sjellje të tjera të dëmshme.
Prandaj, përfitimi themelor shpirtëror i agjërimit është ushtrimi i vullnetit dhe arritja e vetëkontrollit, thelbësore për suksesin në çdo pjesë të jetës.
Festimet e Bajramit në fund të Ramazanit
Agjërimi ka përfitime të tjera personale dhe sociale. Nëpërmjet agjërimit, të pasurit e dinë se çfarë do të thotë të jesh i uritur. Prandaj, të pasurit do të jenë më të prirur për të dhënë sadaka kur të agjërojnë. Lëmosha vjetore islame (zekati) zakonisht paguhet në Ramazan.
Myslimanët shpesh ftojnë miqtë dhe anëtarët e familjes që të bashkohen në kremtimin e darkave (iftar). Të pasurit organizojnë darka për të varfrit.
Në dekadat e fundit, pakicat myslimane në vendet perëndimore kanë filluar të ftojnë miqtë e tyre jomuslimanë në darka iftari. Organizatat myslimane kanë darka vjetore për iftar për bashkëpunëtorët dhe mbështetësit e tyre.
Në Australi, kryeministri i NSË-së, për shembull, ka mbajtur darka iftari për anëtarët e komunitetit mysliman dhe udhëheqësit e tjerë të besimit që nga viti 2004. Presidentët e SHBA-ve kanë mbajtur gjithashtu darka iftari në Shtëpinë e Bardhë.
Ramazani është kthyer në një ngjarje kulturore për të gjithë.
Ramazani kulmon me një festë tre-ditore (Eid al-Fitr), ku muslimanët bëjnë një lutje të veçantë në mëngjes, më pas vizitojnë familjen dhe miqtë. Bamirësia, e quajtur fitr, u jepet të varfërve për të siguruar që askush të mos mbetet jashtë festimeve dhe gëzimit të suksesit që vjen me agjërimin.