Lazarati pasi shquhej për hashash, vihet re që banorët i janë rikthyer bujqësisë, punimeve artizanale dhe turizmit. Në Lazarat kishte një rënie të ekonomisë përgjatë pesë viteve të fundit ku kujtojmë largimin masiv të të rinjve jashtë trojeve shqiptare.
Të vetmit që kanë ngelur janë të moshuarit që përpiqen të rindërtojnë ekonominë e tyre të dëmtuar pas një periudhe të vështirë e krijuar prej ngjarjeve të shumta të shkatërrimit të parcelave të kanabisit dhe hashashit që kishin mbërthyer fshatin.
Sipas raportimit disa banorë janë detyruar ti rikthehen mbjelljes së bimëve mjekësore, një pjesë tjetër i është rikthyer bujqësisë dhe blegtorisë , gjithashtu po kujdesen edhe për traditat dhe kulturën e tyre, deri në funksionimin e turizmit pasi kjo do i shërbejë vendit të tyre.
Një ndër qëndistaret është Lumturi Malaj, e cila ishte e vetmja që kishte përgatit mijëra veshje gjatë gjysmë shekullit të dytë. Duke sjellë element tipikë të veshjes së Lazaratit dhe veshjet e harruara të vendit dhe disa prej zonave ngjitur siç është Labëria.
Raportohet nga Lumturia për zhdukjen e veshjes tipike me çitjane të grave që nga koha e diktaturës të kokës dhe gjoksit. Gjithashtu në mënyrë të fshehtë Lazarati u përpoq të ruante identitetin dhe vlerat e saj.
Emigrantët dhe të huaj t nuk po i blenë më pasi preferojnë ti marrin me qera ndërsa porosia e tyre ka rënë pasi ka më pak raste gëzimesh si dasma dhe fejesa.
Lazarati mbetet një vend që njihej si vendi i kanabisit edhe pse me një potencial dhe vlera të larta turistike është kthyer në një destinacion i cili na paraqitet si vend i vogël turistik prej “stepjes” dhe konotacionit “negativ” që ka marrë e ku më pas pason me rënie të turizmit dhe ekonomisë së vendit e banorëve në përgjithësi.
